هرقدر هم زندگی کنی آخرش میمیری

هر چه می خواهی در این دنیا زندگی بکن! اما آخرش مرگ است.

آقا از این کوچه نرو! بن بست است. این خیره سر می رود.

تاریک هم هست، پیشانی اش می خورد به دیوار.

این دنیا هم کوچه ی بن بست است. آخرش پیشانی مان می خورد به سنگ لحد.

آن وقت تازه پشیمان می شویم و می گوییم خدایا ما را به دنیا باز گردان، ما اشتباه می کردیم.

دیگر عمل صالح انجام می دهیم. خطاب می رسد، «کلّا»"ساکت شو"

تو برگردی به دنیا همان آدم اولی! تو خوب بشو نیستی.

می گویی من را برگردان به دنیا، آدم خوبی می شوم؟!

این همه جنازه بردی، دوستانت را بردی دفن کردی، می خواستی خیال کنی که خودت مرده ای.