یکی ازشاگردان آیت الله مجتهدی تعریف میکند که
یک روز با اصرار بعد از کلاس درس استاد را برای ناهار به منزل خودمون بردم، بعد از یک بار غذا کشیدن از من خواست دوباره برایشان غذا بکشم، خیلی تعجب کردم اما چیزی نگفتم، بعد از جمع کردن سفره طاقت نیاوردم از ایشان پرسیدم حضرت استاد ببخشید که ازتون این سوال رو میپرسم، آخه شما اهل غذا نیستید چطور دوبار غذا کشیدید؟ البته برای من باعث افتخار و خوشحالیست...
انسان باید طوری خودش را تربیت کند که اگر در حضورش از او تعریف کردند، خوشش نیاید. چرا؟
برای این که ممکن است این تعریفی که آن ها می کنند، او نزد خدا اینگونه نباشد.
در دعای مکارم الاخلاق آمده که :
خدایا پناه می برم به تو از این که مردم مرا خوب بدانند، ولی من نزد تو اینطور نباشم.
از این جهت است که نباید از تعریف خوشت بیاید.
ما خوشمان می آید و فکر می کنیم این تعریفی که از ما شده است، حالا ما امام سیزدهم هستیم.
تعریف شما را کردند هیچ وقت خوشحال نشوید، غصه بخورید که شاید واقعا این طور نباشد.
گویند مرحوم آیت الله شیخ جعفر شوشتری(رضوان خدا بر او باد) نشسته بودند، الاغی آمد و بارش را خالی کردند
و به شیخ نگاهی کرد و گوشهایش را تکان داد.
شیخ ابتدا گریه شدیدی کردند سپس فرمودند:
گویا این الاغ با زبان حال به من گفت: من بارم را به مقصد رساندم آیا تو هم بارت را به مقصد رسانده ای؟...»
می گویند چرا شیعه نماز اول وقت نمی خواند.
برادران عزیز، اول اذان همه کارها را تعطیل کنید.
اگر بازاری هستید، و نمی خواهید مغازه را ببندید،
داخل مغازه نماز بخوانید.
یکی از بازاری ها،
یک روز خودش در مغازه نماز می خواند
و شاگردش را به جماعت می فرستاد
و یک روز برعکس .
اگر نمازت را اول وقت بخوانی
هرجا کم آوردی، حوصله نداشتی، گرفته بودی،
پول نداشتی، کار نداشتی ، باطریت تموم شد، تسبیح رو بردار
صد بار بگو استغفرالله ربی و اتوب علیه. آروم میشی
استغفار آثار فوق العاده زیادی دارد و فقط برای آمرزش گناه و توبه نیست .
اولین عملی که باعث خوب شدن کار و بار انسان می شود،
هر
چه می خواهی در این دنیا زندگی بکن! اما آخرش مرگ است.
آقا از این کوچه
نرو! بن بست است. این خیره سر می رود.
تاریک هم هست، پیشانی اش می خورد به دیوار.
این
دنیا هم کوچه ی بن بست است. آخرش پیشانی مان می خورد به سنگ لحد.
آن وقت
تازه پشیمان می شویم و می گوییم خدایا ما را به دنیا باز گردان، ما اشتباه
می کردیم.
دیگر عمل صالح انجام می دهیم. خطاب می رسد، «کلّا»"ساکت شو"
تو
برگردی به دنیا همان آدم اولی! تو خوب بشو نیستی.
می گویی من را برگردان
به دنیا، آدم خوبی می شوم؟!
این همه جنازه بردی، دوستانت را بردی دفن کردی،
می خواستی خیال کنی که خودت مرده ای.
حدیث داریم که در دوره آخرالزمان، «بطونُهُم آلِهَتُم»: شکم مردم، خدایشان می شود.
فقط فکر و ذکرش این است که ناهار چه بخوریم؟ شام چه بخوریم؟
مگر ما می دانیم که تا شب زنده ایم که بگوییم چه بخوریم؟
حضرت
لقمان(علیه السلام) به پسر خود فرمود:
"پسر من! درصبح، حدیث شب مکن، نگو
امشب...
چه می دانی که تا شب زنده ای یا نه؟"تو چه می دانی فردا اسمت در
کدام دفتر است؟
شاید فردا اسمت در دفتر بهشت زهرا(سلام الله علیها) ثبت
شود.
خیلی ها الان سالم و زنده هستند،اما فردا اسمشان در دفتر بهشت زهرا(س) است.
