مناجات امام سجاد (ع) با خدا

امام سجاد (ع) در مناجات هایش به خدا عرضه می دارد:

خدایا به سوی تو شکایت می‌کنم از نفسی که به بدی بسیار امر می‌کند،

و به سوی خطاها و گناهان مبادرت می‌ورزد، و برای معصیت و نافرمانی نمودن تو حریص است‌،

 نفسی که لغزش‌های آن زیاد، و آرزوهای آن طولانی است‌...

گناه زهر است

هیچ ذکری بالاتر و مهمتر از عزم پیوسته و همیشگی بر ترک گناه نیست ؛ یعنی تصمیم داشته باشید اگر خداوند

 صدسال هم به شما عمر داد ، حتی یک گناه نکنید ،همچنان که اگر صد سال عمر کنید ، حاضر نخواهید شد

یک بار تَهِ استکانی زهر بنوشید ؛ حقیقت و واقع گناه هم ، زهر و سَمّ است .


  

چند نکته برای جلو گیری از گناه

از غذای خود از نظر کم و کیف ، کم کنید و از خوردن غذاهای محرک بپرهیزید ، خصوصا شبها ، و بین الطلوعین

مقداری قدم بزنید ، ورزش در هوای آزاد نمایید و از نظر فکر و نظر در مناظر مهیج خود داری نمایید و برای ازدواج

به نحو آسان اقدام کنید و با توبه و تضرع به درگاه خداوند مهربان و توسل به امام عصر (عج) از خداوند بخواهید

که شما را از گناه حفظ فرماید.

به عزتم قسم هرگز تو را نخوام بخشید.

امام صادق (ع) :

هرکس تصمیم به انجام گناهی گرفت باید از آن خود داری کند زیرا چه بسا بنده مرتکب گناهی میشود و خداوند

او را می بیند و میفرماید به عزتم قسم هرگز تو را نخوام بخشید.  

 ثواب الاعمال صفحه289

گریه از خوف خدا

ابو درداء روایت می کند که :

شبی امیرالمؤ منین علیه السّلام را دیدم که از مردمان کناره گرفته و در مکان خلوتی مشغول مناجات با پروردگار

است و می فرمود: بار الها! چه بسیار گناهانی که با بردباری از عقوبتش درگذشتی و چه بسیار جرائمی که به

 کرم و بزرگواریت آن را آشکار نساختی ، بار الها! گر چه عمرم در نافرمانی تو طی شد و گناهانم بسیار گشت

ولی آرزویم تنها غفران و آمرزش تو است ، و آه اگر در نامه عملم ... ناگاه دیدم صدا خاموش شد.

گناهی که...

گناهی که نعمت ها را تغییر مى دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهى که پشیمانى مى آورد، قتل است. گناهى که گرفتارى ایجاد مى کند، ظلم است. گناهى که آبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى که جلوى روزى را مى گیرد، زناست. گناهى که مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهى که مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تیره و تار مى کند، نافرمانى از پدر مادر است.

امام صادق (ع)

امام حسین(ع) شهید نشد تا ما بهشتی شویم

  امام حسین علیه السلام شهید نشد تا ما بهشتی شویم.

کسی بهشتی است که خداشناس، خدادوست و خداپرست باشد.
 
ایشان با شهادتشان خواستند ما خداشناس،

 خدادوست و خداپرست شویم.

ولی ما که اصلا خدا را نمی‌شناسیم چگونه حسین‌شناس باشیم.
 
 می‌گویید عاشق حسین هستید.

امام حسین(ع) برای دین خدا همه چیزش را داده است.

 شما اگر ایمان آورده‌اید و حسین‌شناس شده‌اید، در راه خدا جهاد کنید.

 در مقابل نفس اماره بایستید.

چشمانتان را به گناه آلوده نکنید، غیبت نکنید، دروغ نگوئید،

جهاد شما همین نفس اماره است. جلوی خودتان را بگیرید.

. امام حسین کشته نشد که ما گناه کنیم و به بهشت رویم.

ما نیز باید جهاد کنیم.


" آیت‌الله ضیاءآبادی "       

     

شرمندگی، نقطه‌ی بازگشت به سوی توست

معبودا!

معشوقا!

مهربانا!

چنان گرم در آغوشم گرفته‌ای که گویی من اصلاً گناه نکرده‌ام

و چنان پیش رویم نشسته‌ای که گویی بنده‌ای غیر از من نداری

از یک سو مبهوت میهمان‌نوازی کریمانه‌ات شده‌ام 

و از سوی دیگر شرمسار آلودگی‌ها و ناراستی‌های وجودم

چرا که این روح نامعطّر ناموزون، تناسبی با این میهمان‌خانه‌ی مصفّا ندارد

فقط می‌توانم بگویم: «خدایا! شرمنده‌ام»

ولی شرمندگی، نقطه‌ی بازگشت به سوی توست

تازه داستان عاشقی آغاز شده است ...

چهل توصیه اخلاقی و عرفانی از آیت الله سعادت پرور

1- ای عزیزان من! خود را بشناسید که شناختن خدا در خودشناسی است. کسی از این اندیشه (خداشناسی) زیان ندیده است.

 

2- کوشش بی جا برای دنیا مکنید که به غیر روزی خود نتوانید رسید. غم و غصه دنیا را به خود راه ندهید که زیان در این است.

 

3- از هواپرستی کناره گیرید تا همه چیز به شما داده شود و بدانید آن چه در هواپرستی می جویید در ترک هوا یافت می شود.

 

غفاریت خدا

غفاریت وغفوریت خدا، گناهی برای خلق باقی نگذاشته است.

استغفارهای ما برای این است، که خودمان باور کنیم بخشیده شده ایم.


خداوند می گوید من اصلا گناه تو را ننوشتم که ببخشم؛ 

ملائکه نوشته بودند که آن هم با استغفار پاک کردی.

مرحوم دولابی