هر کس راضی به رضای الهی باشد، خداوند متعال سه خصلت به او می بخشد.
۱-شکری که در آن ابداً جهلی نباشد.
۲- ذکری که در آن نسیان نباشد.
۳- محبتى که با وجود آن هیچ گاه محبت مخلوقات را بر محبت خدا ترجیح ندهد.
آیت‌الله جاودان
اولین عامل بهم ریختگی حضور قلب چشم ماست.
چشمی که همه چیز را می بیند.
علی (ع) می‌فرماید: مَثَل نماز، مثل حمامِ در خانه است.
اگر آدمی در شبانه روز، پنج مرتبه حمام برود و باز آلوده به کثافت باشد، حمام نرفته است،
معراج نبوده است و نماز او صادقانه نبوده است.
اگر کلمة « إِیّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیّاکَ نَسْتَعینُ » را یک مرتبه صادقانه بگوییم،
موحد و خداپرست هستیم و اگر کسی خداپرست شد، طهارت از شرک پیدا می‌کند.
منتها متوجه هستیم که داریم دروغ می‌گوییم و دروغ بافی می‌کنیم.
ریشه استهزاء و مسخره نمودن، چیزی جز جهالت و نادانی نیست.
امام جعفر صادق (ع) می فرماید: ارزش و حرمت مومن، از کعبه بیشتر است.
خدا نکند انسان دل مومنی را بشکند!
آن که را هیچ به کف نیست، به دل آهی هست!
یک وقت دیدی یک دودی بلند شد، که دودمان انسان را سوزاند!
استاد فاطمی نیا - کتاب نکته ها از گفته ها
باید به اندازه یک سر سوزن از عالم حقیقت سوراخی در پیش چشم انسان باشد
تا از عالم حقیقت انسان بچشد و بنوشد!
و بداندسیراب‌کننده‌اش الله است؛و کسی که به او طعام می‌دهدنیز الله است؛
«هو یطعمنی و یسقین»(شعراء/79)
اکنون که الله کاسه پر از نعمتش را جلومان گذاشته است
و ما از آن می‌خوریم،گمان می‌کنیم خودمان تلاش کرده‌ایم
و به دست آورده‌ایم!همه چیز در دست الله است؛
دستگاه توحید این است.
آیةالله‌العظمی شاه‌آبادی (قدس سره)
جریمه ای بهتر، معتدل تر، مؤثرتر از اجرای فرمان خدا برای نفس وجود ندارد.
واجب را پیاده کن حرام را هم ترک کن، این بزرگترین ریاضت و جریمه برای نفس است.
نمی خواهد شما نذر کنی که پای پیاده مکه بروی. نه، همینکه تصمیم بگیری نماز بخوانی،
روزه بگیری، واجبات را انجام بدهی این بهترین ریاضت است.انسان را تربیت می کند.
ایمان بالا می رود، ایمان که بالا رفت همه ی داخل انسان اصلاح می شود.
کسانی که نذر سنگین و شاق می کنند اما پاره ای از واجبات را انجام نمی دهند
یا پاره ای از محرمات را مرتکب می شوند تا آخر هم موفق نمی شوند.
چون گناه کارش تخریب است. گناه را نباید بغل عبادت بگذاری.
آیت الله خوشوقت (ره)
اول : انجام غسل توبه و نماز توبه در روز یکشنبه این ماه
دوم : چله گرفتن از اول ماه تا عید قربان
سوم : دقت در مراقبت از نفس و اصلاح نقاط ضعف سلوک
« در اهمیت احسان به خلق همین بس، که خداوند فرموده است:
اگر انسان با هر شیئی اُنس پیدا کند، به آن تعلّق قلبی پیدا می‌کند
و هر چه اُنس بیشتر شود، تعلّق شدّت پیدا می‌کند.
کسانی که با دنیا اُنس دارند، تعلّقات قلبیشان نسبت به دنیا شدید است؛
لذا هنگام عبور از این نشئه به نشئه دیگر سختیهای بسیاری را تحمّل میکنند.
اگر انسان این آثار سوء را در نظر بگیرد، در درون خود از دنیا جدا شده
و به کفاف و آنچه که دارد اکتفا کرده و از آن لذّت میبرد.
آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی
