عاشقی یک فرصت بی انتهاست

باز هم عطر گل یاس سپید.. 
یک نیستان ناله وشوروامید ..

بال دربال نسیم مهربان.. 
می روم تا هفت شهرآسمان.. 

میروم تا مبدا نور سحر.. 
باحضور عشق باشوری دگر.. 

می روم آنجا که دل زیباشود.. 
قطره محو قدرت دریاشود..

می روم تا آسمانی تر شوم.. 
غرق نوروشوروبال وپرشوم.. 

می روم تا خویش را پیدا کنم ..
خویش را در ناکجاپیدا کنم ..

ای دل اینجا لحظه ی پرواز کو.. 
لحظه های آشنای راز کو.. 

باید اینجا عشق را تفسیرکرد.. 
عشق را در نور حق تکثیر کرد.. 

عشق یعنی یک نماز از جنس نور.. 
از سر اخلاص در وقت حضور..

هم نفس بالحظه های ناب ناب..
ذره ذره محو نور آفتاب..

تا خدا یک لحظه ی سبز دعاست.. 
عاشقی یک فرصت بی انتهاست..

یقین

عیسی علیه السلام را پرسیدند که به چه نیرویی بر آب می روی؟

گفت: به ایمان و یقین. 

گفتند: ما نیز ایمان و یقین داریم. 

گفت: اگر دارید بر روی دریا بروید. قصد کردند که بروند، نتوانستند . 

گفت: چه شد شما را. 

گفتند: از موج می ترسیم. 

گفت: صاحب یقین از خدای ترسد، از موج نترسد. 

کسی که از خدای - تعالی- بترسد، امیدش هم به خدای - تعالی - باشد، 

پیوسته بندگی نماید. چنین کسی صاحب یقین باشد. 

صد میدان، ص41 و 42

مهر بندگی

مهرآفرینا! 

سجاده ام را به سمت قبله نیاز می گشایم

تا ذره ذره وجودم را به معراج

نگاهت، پرواز دهم

می ایستم به قامت دربرابرت تاعظمتت راسپاس گویم

به رکوع می روم تا بزرگی ات را به یاد بیاورم

و به سجده می افتم تا بر بندگی ام مهر عشق بزنم…

روح من

چه شیب و نشیبی در توست

روح من...

 گاه چنان بلندایی داری

که یک سر می رسی به اوج

و گاه حقارتی چنان...!

آن چنان که می ترسانیم از آن همه انسان نبودنم ...

چه تناقضی دارد این عروج و هبوط تو...

عروجی که قریب است به خدایت

و هبوطی که غریب است حتی برای خودت !

 و او

خدای تو...

همیشه

چه بزرگوارانه همراهت است

در این مکرر پر تلاطم...

چه صبری دارد بر آشفتگی هایت

و چه بی صبر است بر بازگشتت...

چه رحمی دارد بر تو خداوندگار رحیمت

روح من...

فقط خدا و بس

به غیر از حافظیّت خدا ، به هیچ چیز نباید اعتماد داشت . 

همه چیز در دست خداست ؛

در روایت است که لا حول و لا قوه الا بالله

یعنی هیچ روگردانی از گناهان نیست

مگر با حفظ و نگهداری خود خدا 

و هیچ نیرویی بر طاعت و عبادت خدا نداریم

مگر به کمک و یاری خداوند.

" آیت الله بهجت "

سفارش آیت الله بهجت

خدا می‌داند این توسلات (به ائمه اطهار «ع») برای انسان چه می‌کند.

این توسل برای انسان یک ارتباط است.

چه‌طور وقتی یک لامپ را به الکتریسیته متصل می‌کنیم، نور می‌دهد.

انسان اگر به اینها متوسل شود، اسباب وصل می‌شود.

این توسل، یاد معشوقِ معشوق افتادن است.

چون این بزرگواران عاشق خداوند بودند و خدا نیز عاشق آنها بود.

انسان وقتی به آنها متصل شود، انگار به خدا متصل شده است.

این توسلات انسان را خدایی می‌کند.

آیا پیامبر جانشینی انتخاب نکرد؟!

چه طور امکان داره؟

با توجه به اینکه تمام انبیا جانشینی واسه خودشون معرفی کردن
حتی حضرت موسی برای 40 روز غیبتش، برادرش رو به عنوان جانشین برگزید
چه طور پیامبر ما غافل از این مطلب بود!

ده ها هزار شاهد و گواه

امام صادق (ع) فرمود:

أَلْعَجَبُ یَا حَفْصَ لِمَا لَقِیَ عَلِیِ بْنَ أَبیطالب ! أَنَّهُ کَانَ لَهُ عَشْرَةَ آلاف

شَاهِداً لَمْ یَقْدِرْ عَلى أَخْذِ حَقِّهِ وَ الرَّجُلُ یَأْخُذُ حَقَّهُ بِشَاهِدَینِ


ای حفص! شگفتا از آنچه علی بن ابی طالب(ع) با آن مواجه شد!

او با دهها هزار شاهد و گواه (در روز غدیر) نتوانست حق خود را بگیرد

در حالی که شخص با دو شاهد حق خود را می گیرد.

مقام مراقبه

مقام مراقبه این است که بدانیم در حضور و محضر کسی هستیم 

که حتی نسبت به خطورات و تصورات ذهنی ما هم آگاه است. 

شخصی سؤال‌کرد: یابن‌رسول‌الله! معنای آیه‌ی﴿علیمٌ بذات الصدور﴾ چیست؟ 

حضرت فرمود: یعنی تصوراتی که در ذهن شما پیدا می‌شود، 

خیال معصیت که می‌کنید، همه‌ی اینها در حضور و محضر پروردگار است.

یک چشم زدن غافل از آن ماه نباشی شاید که نگاهی کند آگاه نباشی