یک قدم تا خدا

آخرین مطالب

۹۹ مطلب در آبان ۱۳۹۱ ثبت شده است

کرامت نفس و بزرگواری ایشان از جمله خصلت‌هایی است که در شاگردان و یاران او نفوذ کرده بود. در این مورد، علامه طهرانی از نوة آخوند نقل می‌کند: «در یکی از سفرهای زیارتی که آخوند با اصحابشان پیاده به کربلا مشرف می‌شدند، در راه، راهزنان بیابانی اموال ایشان را غارت کرده و هر چه دارند، می‌ربایند. سپس که عارف همدانی را می‌شناسند، به حضورشان آمده و هر چه ربوده بودند، تقدیم کرده و معذرت می‌خواهند. آخوند ملا حسینقلی فقط کتابهای وقفی را که ربوده بودند، پس می‌گیرد و بقیة کتب و اموال را نمی‌گیرد و می‌فرماید: «به مجرّد سرقت، من ایشان را حلال کردم؛ چو راضی نشدم به واسطة من خداوند کسی را در آتش دوزخ بسوزاند و نمی‌خواهم به خاطر من لقمة حرام از گلوی کسی پائین برود و موعظه در او بی‌اثر باشد.»
محمد باقر
۲۲ آبان ۹۱ ، ۱۱:۰۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱ نظر
عبد فرّار از اراذل و اوباش نجف اشرف بود که مردم او را در ظاهر، احترام می‌کردند تا از آزار و اذیت او در امان بمانند. این فرد شرور اگر میل به چیزی پیدا می‌کرد یا دوستدار مالی می‌شد، کسی نمی‌توانست او را از دست‌یابی به خواسته‌اش باز دارد. 
مردم نجف از دست او در آزار بودند. در یکی از شبها که آخوند ملاحسینقلی همدانی از زیارت حضرت امیر ـ علیه السلام ـ باز می‌گشت، عبد فرّار در مسیر راه او ایستاده بود. عارف همدانی

   5imese0gitlckwuu5a9l.jpg
محمد باقر
۲۲ آبان ۹۱ ، ۱۰:۴۹ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر
 کسی که می خواهد روزی اش فراوان شود، این ذکر را بسیار بگوید و در آغاز و پایان آن هم، یک صلوات بفرستد... (اللهم أَغنِنی بِحَلالِِکَ عَنِ حَرامِکَ، وَ بِفَضلِکَ عَمَّن سِواک: خدایا! مرا به وسیلۀ حلالت از حرام خویش بی نیاز کن، و با فضل و بخشش خودت، از هر چه غیر خودت بی نیاز ساز!)[گوهرهای حکیمانه
 سؤال: برای دوری از ریاء چه باید کرد؟
جواب: با عقیدۀ کامل، اِکثار حوقله (یعنی زیاد بگوید: لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِالله).[به سوی محبوب
 سؤال: برای درمان عصبانیّت چه کنیم؟
جواب: با عقیدۀ کامل، زیاد صلوات فرستادن: (أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد).[به سوی محبوب:70]
 سؤال: جهت علاج غرور، چه راهی را توصیه می فرمایید؟
جواب: بسمه تعالی، اِکثار حوقله (زیاد گفتن: لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِالله العَلیِّ العَظیم). [به سوی محبوب
محمد باقر
۲۲ آبان ۹۱ ، ۱۰:۳۷ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر
 مراقب اوقات نمازت باش و آن را در وقت مقرر خود به جا آور، به خاطر فراغت قبل از وقت نماز اقدام به اقامه آن نکن و همچنین به خاطر کاری که داری آن را به تاخیر نینداز برای نمازت اهمیتی خاص قائل شو و حساب جدایی، برای آن باز کن و هرگز نمازت را تابع چیزهای دیگر قرار نده، بلکه سعی کن همه چیز را تابع وپیرو نماز کنی زیرا مردی از رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) از اوقات نماز پرسید حضرت چنین فرمود جبرئیل در هنگام زاول شمس که آفتاب مقابل حاجب و ابروی راست او بود نازل شد. سپس جبرئئل وقت نماز عصر آمد که در آن هنگام سایه هر چیز به قدر و اندازه ی خود آن چیز گردیده بود. سپس نماز مغرب را وقتی که خورشید غروب کرد به جا آورد. آنگاه نماز عشاء را هنگامی که حمره مغربیه زایل شد، خواند وبه جا آورد و سپس نماز صبح را هنگامی که تاریکی آخر شب بود و ستارگان مشبک بودند به جا آورد.

 
        05ofak655byqbtbjod59.jpg
محمد باقر
۲۲ آبان ۹۱ ، ۱۰:۳۲ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر
از آیت الله نجابت نقل شده است که: « آیت الله خویی مدتی محضر آیت الله میرزا علی آقای قاضی (ره) مشرف می شوند، در همان اوان در اثر اذکار و دستوراتی که از آقای قاضی اخذ کرده و مشغول بودند واقعه ای برای ایشان رخ داده بود که در آن حال، آینده خود را مشاهده کرده بودند از گسترش حوزه درسی خودشان تا مرجعیت عامی که پیدا می کنند تا سال های آخر عمر که از طرف حکومت عراق در مضیقه قرار داشتند و بالجمله تا می رسند به این جا که صدا از گلدسته های حرم امیرالمؤمنین بلند می شود که آیت الله العظمی خویی وفات کرد.به این جا که می رسند ترس و هراس ایشان را فرا می گیرد و فوراً از حجره ای که در آن بودند بیرون می آیند و آن حال واقعه ادامه پیدا نمی کند.

 آقای قاضی(ره) فرمودند: « اگر صبر کرده بود و نترسیده بود برزخ خودش را هم می دید حتی قیامت خودش را هم می دید. »
محمد باقر
۲۲ آبان ۹۱ ، ۱۰:۲۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر
آیت الله شیخ محمد تقی آملی(ره) می فرمود: 
من در بحث فقه آیت الله سید علی آقا قاضی شرکت می کردم. روزی از ایشان سؤال کردم ـ آن روز هوا بسیار سرد بود ـ که ما می خوانیم و می شنویم که عده ای موقع قرائت قرآن کریم جلویشان آفاق باز می شود و غیب و اسرار برای آنها تجلی می کند... و در حالی که ما قرآن می خوانیم و چنین اثری نمی بینیم؟!
مرحوم قاضی مدت کوتاهی به چهره من نظر کرد سپس فرمود: 
« بلی! آنها قرآن کریم را تلاوت می کنند و با شرائط ویژه، رو به قبله می ایستند... سرشان پوشیده نیست، کلام الله را با هر دو دستشان بلند می کنند، و با تمام وجودشان به آنچه تلاوت می کنند توجه دارند و می فهمند جلوی چه کسی ایستاده اند! 
اما تو قرآن را قرائت می کنی در حالی که تاچانه ات زیر کرسی رفته ای؟! و قرآن را روی زمین می گذاری در آن می نگری ...؟! »
آیت الله شیخ محمد تقی آملی می گفت: بلی، من همین طور قرآن می خواندم و زیاد به قرائت آن می پرداختم، مثل اینکه مرحوم قاضی با من بود و مراقب و ناظر وقت قرائتم بوده است. بعد از این ماجرا با تمام وجودم به سویش شتافتم و ملازم جلسه هایش شدم ...»
محمد باقر
۲۲ آبان ۹۱ ، ۱۰:۰۹ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر
مرحوم استاد علامه طباطبایی فرمودند که استاد ما عارف عظیم و سالک مستقیم مرحوم حضرت آیت الله حاج سید علی قاضی تبریزی، اولین دستوری که می دادند ذکر یونسی بود؛ لا اله الّا انت سبحانک انّی کنت من الظالمین (سوره انبیاء، آیهٴ 88 ) که در مدت یکسال در وقت خاص به حالت سجده چهار صدبار خوانده شود و دیگر مسبحات ستّ ( سورههای حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن، اعلی ) که هر شب تلاوت شود.»

 
           
2lsq1flj9dxu48obirw.jpg
محمد باقر
۲۲ آبان ۹۱ ، ۱۰:۰۲ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر
عارف کامل علامه طباطبایی:

مسبحات (حدید، حشر، صف،‌ جمعه، تغابن و اعلی) را هرشب قبل از خواب بخوانید و اگر نتوانستید لااقل سوره مبارکه حشر را حتما بخوانید.


    3k1amqmeyh1a98bh1sy1.jpg

محمد باقر
۲۲ آبان ۹۱ ، ۰۹:۵۶ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر
اگر ما از علماى سابق بپرسیم که چگونه صاحب کرامات و مقامات بودید، مى گویند: به جهت آن که شما احکام را به پنج قسم تقسیم کرده اید: واجب، مستحب، حرام، مکروه و مباح؛ ولى ما رعایت مستحبّات و سنن را مثل واجبات بر خود لازم مى دانستیم، هم چنین مکروه و حرام را در مقام تنزیه و ترک یکى مى دانستیم.

 به حدّى که گذاشتن پاى چپ بدون عذر در وقت ورود به مسجد براى ما مشکل بود مگر براى بیان حکم، و جواز آن.

در روایت است که راوى مى گوید:

 دیدم امام کاظم ـ علیه السّلام ـ با دست چپ بدون عذر غذا مى خورد، و این موافق روایتى است که امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود:«صاحِبُ هذَا الاْءَمْرِ کِلْتا یَدَیْهِ یَمِینٌ!» هر دو دست امام معصوم ـ علیه السّلام ـ دست راست است!

 

وسائل الشیعة، ج 24، ص 260؛ بحارالانوار، ج 48، ص 119؛ ج 63، ص 385؛ قرب الاسناد، ص 118.

محمد باقر
۲۲ آبان ۹۱ ، ۰۹:۵۱ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر
« شبی از شبهای ماه رمضان، مرحوم حاجی سید مرتضی کشمیری به افطار، میهمان کسی بود. پس از مراجعت به مدرسه، متوجه می شود که کلید در را با خود نیاورده است.
نزدیک بودن طلوع فجر و کمی وقت و بسته بودن در اطاق، او را به فکر فرو می برد، اما ناگهان به یکی از همراهان خود می فرماید: معروف است که نام مادر حضرت موسی، کلید قفلهای در بسته است، پس چگونه نام نامی حضرت فاطمه زهرا(س) چنین اثری نکند؟

آنگاه دست روی قفل بسته گذاشت و نام مبارک حضرت فاطمه سلام الله علیها را بر زبان راند که ناگهان قفل در گشوده شد. »


         
lhqre1u7kpm3fg07ujmm.jpg
محمد باقر
۲۲ آبان ۹۱ ، ۰۹:۳۹ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر