ریشه استهزاء و مسخره نمودن، چیزی جز جهالت و نادانی نیست.
امام جعفر صادق (ع) می فرماید: ارزش و حرمت مومن، از کعبه بیشتر است.
خدا نکند انسان دل مومنی را بشکند!
آن که را هیچ به کف نیست، به دل آهی هست!
یک وقت دیدی یک دودی بلند شد، که دودمان انسان را سوزاند!
استاد فاطمی نیا - کتاب نکته ها از گفته ها
باید به اندازه یک سر سوزن از عالم حقیقت سوراخی در پیش چشم انسان باشد
تا از عالم حقیقت انسان بچشد و بنوشد!
و بداندسیرابکنندهاش الله است؛و کسی که به او طعام میدهدنیز الله است؛
«هو یطعمنی و یسقین»(شعراء/79)
اکنون که الله کاسه پر از نعمتش را جلومان گذاشته است
و ما از آن میخوریم،گمان میکنیم خودمان تلاش کردهایم
و به دست آوردهایم!همه چیز در دست الله است؛
دستگاه توحید این است.
آیةاللهالعظمی شاهآبادی (قدس سره)
عمرم به سر رسید نشد یارتان شوم
آقا نشد که لایق دیدارتان شوم
غفلت بساط کرد سر راه طفل دل
وایَم نشد که راهیِ بازارتان شوم
اصل اگر به عَرضه حسن تو می شدم
چیزی نداشتم که خریدارتان شوم
باری ز دوش حضرتتان بر نداشتم
شرمنده ام که تا به کجا بارتان شوم
ای حیدر زمانه غریبت گذاشتیم
در روز غم ولی نشد عمارتان شوم
با آنکه سر شکسته و سر خورده مانده ام
اذنم بده فدایی و سردارتان شوم...
« فرق اولیاء خدا با ما این است که آنها شنیدند و عمل کردند
و ما شنیدیم و عمل نکردیم!»
آیت الله بهجت (ره)
جریمه ای بهتر، معتدل تر، مؤثرتر از اجرای فرمان خدا برای نفس وجود ندارد.
واجب را پیاده کن حرام را هم ترک کن، این بزرگترین ریاضت و جریمه برای نفس است.
نمی خواهد شما نذر کنی که پای پیاده مکه بروی. نه، همینکه تصمیم بگیری نماز بخوانی،
روزه بگیری، واجبات را انجام بدهی این بهترین ریاضت است.انسان را تربیت می کند.
ایمان بالا می رود، ایمان که بالا رفت همه ی داخل انسان اصلاح می شود.
کسانی که نذر سنگین و شاق می کنند اما پاره ای از واجبات را انجام نمی دهند
یا پاره ای از محرمات را مرتکب می شوند تا آخر هم موفق نمی شوند.
چون گناه کارش تخریب است. گناه را نباید بغل عبادت بگذاری.
آیت الله خوشوقت (ره)
دارد گناه قاب مرا تار می کند
این نانجیب کار مرا زار می کند
می خواستم وقف تو باشم ولی نشد
دنیا خلاف میل دلم کار می کند
از تو عجیب نیست مرا رد نمی کنی
وقتی کریم خنده به اغمار می کند
قطره به قطره اشک تو دل را جلا دهد
روضه مرا ز عشق تو سر شار می کند
ای آرزوی بندگیت مانده بر دلم
بگشا گره زباب دلم فتح باب کن
ای منتها امید دلم چاره ای بساز
ای چاره ساز این دل ما را جان کن
انسان باید در دنیا سعی کند که همه حرکتها، افعال و اقوالش بر صراط مستقیم باشد
برای امام رضا ـ علیه السلام- میهمانی آمد.
حضرت ، نزد میهمان بود و پاسی از شب را به گفتگو نشستند.
نور چراغ ، کم سو شد. میهمان، بلند شد تا نور چراغ را بیشتر کند؛
امام رضا (ع) خودشان این کار را انجام دادند و فرمودند:
ما قومی هستیم که میهمانان خویش را به خدمت نمی گماریم.
کافی / ج6 / ص 283
گفت: "مردم" بیشترند یا "خدا"؟!
گفتم: "خدا" یکی است و "خلق" ، بسیار.
گفت: رضای "او" سریع تر حاصل می شود یا رضای "ناس"؟!
گفتم: "او" ، سریع الرضاست و دیگران ، بعید الرضا!
گفت: بیچاره و نادان کسی است که پی جلب رضای این همه مردم دیرراضی می رود
و رضای یکتای سریع الرضا را وا می نهد!
