گویند حارث محاسبی چهل سال روز و شب تکیه بر دیوار نزد و جز به دو زانو ننشست.
از وی پرسیدند: خود را رنجه چرا می داری؟
گفت: شرم دارم که اندر مشاهدت حق جز بنده وار بنشینم.
کشف المحجوب، ص492
گویند حارث محاسبی چهل سال روز و شب تکیه بر دیوار نزد و جز به دو زانو ننشست.
از وی پرسیدند: خود را رنجه چرا می داری؟
گفت: شرم دارم که اندر مشاهدت حق جز بنده وار بنشینم.
کشف المحجوب، ص492
در احوالات آن مرد عظیمالشّأن و الهی، آیتالله حاج شیخ جعفر شوشتری(اعلی اللّه مقامه الشّریف) آمده است
که شبی بالای منبر فرمودند: مردم!
امروز میخواهم راجع به رفیقی که شب و روز، در خواب و بیداری، همیشه و هر لحظه با ماست سخن بگویم فرمودند:
مردم! آن رفیق دائمی ما همسر یا فرزندمان نیست. آن رفیق دائمی ما همکار و همشغل و همدرس ما نیست.
آن رفیق ما نفس ما است که شب و روز، در خواب و بیداری با ماست.
آنقدر با او رفیق شدهایم که یادمان رفته است که نباید با او رفاقت کنیم بلکه باید مسلّط به او شویم.
« آیت الله قهری »
خیلی عجیب است، شخصی به آمیرزا جواد آقای ملکی تبریزی(اعلی الله مقامه الشّریف) عرضه داشت: به یک گناه عظیمی مبتلا هستم، چه کنم؟ آقا نسخهای دادند. رفت، انجام داد، آمد به آقا گفت: آقا! چطور این نسخه شما کاری نبود؟ آقا یک نگاهی کرد، فرمود: چرا در منزل فحاشی می کنی؟ داد می زنی و بعد با تشر می گویی ضعیفه! ضعیف من و تو هستیم که نمی توانیم نفس امّاره خودمان را کنترل کنیم. اگر کسی در الفاظ معمولی مراقبه و مواظبت نداشته باشد، کارش به جایی میرسد که یک روز تهمت میزند – این هشدار به من و شماست-
مرحوم حاج آقای حلوایی(اعلی اللّه مقامه الشّریف)فرمودند:
سؤال:
چرا با وجود مراقبهی دقیق، حال خوش سر نماز و عبادات مستحبی حاصل نمیشود؟
جواب استاد فروغی:
1. خدا را فقط سر سجاده نباید جست.
2. در طول روزباید به حضور معبود توجه کرد تا سر نماز هم اتصال با عرش حاصل شود.
3. اگر هم حال حضور و توجه حاصل نشد، باید تسلیم خواسته معشوق شد، چرا که او حال قبض را پسندیده.
یکی درد و یکی درمان پسندد *** یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران *** پسندم آن چه را جانان پسندد
بسم الله الرّحمن الرّحیم
عَنِ النَّبِیِّ صلّی الله علیه و آله و سلّم أَنَّهُ قَالَ:
"إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَصَبَ فِی السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَکاً
یُقَالُ لَهُ الدَّاعِی فَإِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَجَبٍ یُنَادِی
ذَلِکَ الْمَلَکُ کُلَّ لَیْلَةٍ مِنْهُ إِلَى الصَّبَاحِ طُوبَى لِلذَّاکِرِینَ
طُوبَى لِلطَّائِعِینَ وَ یَقُولُاللَّهُ تَعَالَى
أَنَا جَلِیسُ مَنْ جَالَسَنِی وَ مُطِیعُ مَنْ أَطَاعَنِی
شیخ صدوق از سلمان فارسی نقل می کند: