شرح دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان
اللّهمّ نَبّهْنی فیهِ لِبَرَکاتِ أسْحارِهِ
خدایا آگاهم نما در آن برای برکات سحرهایش
ونوّرْ فیهِ قلبی بِضِیاءِ أنْوارِهِ
و روشن کن در آن دلم را به پرتو انوارش
وخُذْ بِکُلّ أعْضائی الی اتّباعِ آثارِهِ
و بکار به همه اعضایم به پیروی آثارش
بِنورِکَ یا مُنَوّرَ قُلوبِ العارفین
به نور خودت ای روشنی بخش دل‌های حق شناسان
«اللّهمّ نَبّهْنی فیهِ لِبَرَکاتِ أسْحارِهِ»
خدایا متوجه کن من را تا از برکات سحر ماه رمضان استفاده کنم.
تنبیه یعنی آگاه کردن و بیدار کردن.
برکات از مادّه ی برکت است و برکت در اصل « برک » به معنی سینه ی شتر می باشد. و برکت در اصطلاح یعنی استقرار خیر از سوی خداوند در یک چیز.( ویکی فقه )
اسحار جمع سحر است. در شب چون مردم همه در حال استراحت هستد و کمتر در این ساعات گناه می شود، فضا آلوده نیست. و اصلاً نزدیک صبح یک روحانیت و معنویت خواصی دارد.
ارزش اسحار ماه مبارک رمضان”
سحرهای ماه مبارک رمضان از ارزش والا و ویژه‌ای برخوردار است به طوری که اعمال بسیاری در هنگام سحرهای این ماه تاکید شده است، مثل (دعای ابوحمزه ثمالی، دعای سحر، قرائت قرآن، خوردن سحری و...) که از خداوند می‌خواهیم که ما را در سحرهای این ماه از خواب غفلت بیدار سازد تا بتوانیم از فیوضات و برکات آن بهره‌مند گردیم.
حال شاید در اینجا این سوال پیش آید که چرا از خداوند، این درخواست را می‌نماییم؟ که در جواب باید گفته شود که این درخواست ارزشمند از خداوند عزوجل برای این است که انسان در تمام ماه‌هایی که بر او می‌گذرد از عبادت و اطاعت الهی در وقت سحرها محروم گردیده و به قولی از فیوضاتی که در سحرها می‌تواند کسب کند، غافل است که همین باعث گردیده که از خداوند بخواهیم که ما را یاری دهد تا از خواب غفلت بیدار گشته و بتوانیم از سحرهای این ماه پربرکت کمال استفاده را نماییم، تا شاید سحرهای این ماه باب فیضی شود برای ماه‌های دیگر سال، چرا که سحرها نسبت به دیگر اوقات از شبانه روز دارای فضیلت و برتری خاصی می‌باشند، به طوری که در آن هنگام که اکثر انسان‌ها در خواب غفلت خود فرو رفته‌اند، عده قلیلی به عبادت و اطاعت خداوند می‌پردازند که ما نیز از خداوند در این روز خواستاریم که ما را از خواب غفلت بیدار ساخته و مشمول این آیه شریفه قرار دهد: ”وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالأَسْحَارِ ”(آل عمران ، 17) یعنی ”(تقوا پیشه گان) صابران و راست‌گویان و فرمان برداران و انفاق کنندگان و استغفار کنندگان در سحرگاهانند” تا بتوانیم به درجات عالی معنوی دست یابیم...
در روایتی از امام صادق ع می خوانیم: « سه چیز از عنایات مخصوص الهی است: عبادت شبانه - نماز شب - و افطار دادن به روزه داران و ملاقات برادر مسلمان. » در حدیث دیگری از همان حضرت نقل شده که در تفسیر آیه 114 سوره هود فرموده است: « نماز شب گناهان روز را از بین می برد.» تفسیر نمونه ج25 ص170
در روایتی آمده است که لقمان در سفارشی به فرزند خود فرمود: ای فرزندم مبادا خروس از تو زرنگ تر باشد هنگام سحر که تو در خوابی او بر می خیزد و آمرزش می طلبد.[1]
لسان الغیب حافظ شیرازی هم هرچه دارد را از سحر و عبادت شبانه می داند:
هرگنج سعادت که خدا داد به حافظ از یمن دعای شب و ورد سحری بود
در غزل دیگر می گوید:
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه براتم دادند
سحر در ادبیات عرفانی و شعرا جایگاه بسیار والایی دارد.
شب خیز که عاشقان به شب راز کنند گرد در و بام دوست پرواز کنند
هر جا که دری بود به شب در بندند الاّ در دوست را که شب باز کنند
وقتی جوان برای نماز شب بلند می شود؛
اما خوابش می آید و سرش به این طرف و آن طرف می رود، چانه اش پایین می افتد،
پروردگار درهای آسمان را باز می کند و خطاب به ملائکه می فرماید:
« انظروا الی عبدی. یعنی به بنده من نگاه کنید ! »
خداوند افتخار می کند که ببینید این بنده من کاری را که بر او واجب نکرده ام چگونه به جا می آورد
پروردگار می فرماید به او سه چیز مرحمت می کنم:
اول : اینکه موفق به توبه اش می کنم.موفق به توبه نصوح و قاطعش می کنم.
دوم : اینکه گناهانش را می آمرزم
سوم :اینکه رزق وسیعی نصیبش می کنم.
علامه طباطبایی می فرمودند:
« چون در نجف اشرف برای تحصیل مشرف شدم، از نقطه نظر قرابت و خویشاوندی گاه گاهی به محضر مرحوم قاضی شرفیاب می شدم تا یک روز در مدرسه ای ایستاده بودم که مرحوم قاضی از آنجا عبور می کردند. چون به من رسیدند، دست خود را روی شانه من گذاردند و گفتند:
ای فرزند! دنیا می خواهی نماز شب بخوان، آخرت می خواهی نماز شب بخوان! »
آیت الله بهجت می فرمودند: گوی سبقت را نماز شب خوان ها ربودند مخفیانه!
علامه حسن زاده می فرمایند : مرد خدا را سر برود سحر نرود
آیت الله توکل می فرمودند: من سراغ ندارم عالمی یا عارفی بدون شب زنده داری به جایی رسیده باشد.
استاد الهى و عارف ربّانى ، مرحوم حاج شیخ جواد انصارى همدانى رحمه الله علیه مى فرمود:
یکى از مؤمنان ، شبى که براى نماز شب بیدار شده بود مشاهده کرد که در حدود پانصد خانه از خانه هاى همدان نورافشانى مى کنند. به او الهام شده بود که در این خانه ها نماز شب خوانده مى شود، در نقطه اى (از زمین ) عمودى از نور دیده بود که تا آسمان کشیده شده است و به او الهام شده بود که در آن مکان ، وجود مقدّس حضرت مهدى علیه السلام هست که به نماز شب ایستاده است.
«ونوّرْ فیهِ قلبی بِضِیاءِ أنْوارِهِ»
منظور از نور فیه قلبی بضیاء انواره چیست؟”
در این روز قلبم را به انوار سحر نورانی کن” همان نور هدایت است که بر قلب انسان تابیده می‌شود و او را از ظلمت‌های جهل و نادانی و دوری از خداوند نجات می‌بخشد و به قول خداوند (عزوجل:) ”اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ ”(بقره ،257) یعنی ”خداوند ولی و سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند که خارج می‌کند ایشان را از تاریکی‌های جهالت (و وارد می‌کند) به سوی نور و هدایت” که این نور همان هدایتی است که انسان را به مسیر سعادت می‌کشاند...
قال رسول الله - صلی الله علیه و آله - : إِنَّ العَبدَ إِذا تَخَلّی بسیّدِهِ فی جُوفِ الّلیلِ المُظلِمِ و ناجاهُ أَثْبَتَ اللهُ النُّورَ فی قلبِهِ ... .
«أَمالی صدوق، ص 230»
رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هرگاه بنده در دل شب تار با سَرور (خدای) خود خلوت کند و با او به راز و نیاز بپردازد، خداوند نوری در دلش قرار می دهد ... سپس به فرشتگانش می گوید: ای فرشتگانم! به بنده ام بنگرید که در دل شب تار که هرزه گران به لهو سرگرمند و غافلان خفته اند، با من خلوت کرده است، گواه باشید که من او را آمرزیدم.
قال رسول الله - صلی الله علیه و آله - : قیامُ الّلیلِ ... نورٌ فی القلبِ.
«کتاب التهجُّد، ص184»
رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: نماز شب باعث نورانیّت دل است.
قال النّبی - صلی الله علیه و آله - : ما أعلم شیئاً یَتَقَّرَبُ بِهِ المُتَقَّربونَ إِلی اللهِ عَزَّوجَّل أَفْضَلُ مِنْ قیامِ العبد فی جوفِ اللّیلِ.
«کتاب التَّهجد، ص298»
رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: در تقرّب عبد به خداوند متعال هیچ امری را با فضیلت تر از (نماز شب) و راز و نیاز در دل شب نمی شناسم.
«وخُذْ بِکُلّ أعْضائی الی اتّباعِ آثارِهِ»
منظور از مسخر گردان اعضایم را چیست؟
منظور تسلیم شدن در برابر قدرت قادر متعال است. چرا که خداوند در قرآن می فرماید: و مَن أَحسَنُ دیناً مِمَّن اَسلمَ وجههُ للهِ و هو محسن. یعنی: دین و آیین چه کسی بهتر است از آن کس که خود را تسلیم خدا کند، و نیکو کار باشد. (نساء:125)
و مفهوم این خواسته این می شود که در انجام تکالیف و وظایف و فرائض و واجبات باید به قدرت خداوند متعال توکل کنیم و از قدرت او بخواهیم که اعضا و جوارح ما را در کار اطاعت و عبادت و پیروی از دستورات و فرامین خود ، کمک مان کند و نیروی اعضای ما را در اجرای دستورات خود وادارد و آنی ما را به خود ما وانگذارد. ولا تکلنی الی نفسی طرفة عین ابداً.
بنورک یا منوّر قلوبِ العارفین
به حق نور خود، ای روشنی بخش دل های عارفان.
الله نور السموات و الارض
خداوند نور آسمان و زمین است.
ای خدایی که به نور خودت قلب عارفین را نورانی کرده ای به نور خودت قسم این حاجات ما را برآورده ساز.
نماز شب نوزدهم ماه رمضان
پنجاه رکعت با حمد و پنجاه مرتبه اِذا زُلْزِلَتْ و گویا مراد آن باشد که در هر رکعت یک مرتبه بخواند زیرا که مشکلست در یک شب دو هزار و پانصد مرتبه اِذا زُلْزِلَتْ خواندن
دعوتی ،
چنتا پُست در رابطه با غزه هست ؛
دوس داشتی منتشر کُن