خداوندا خطا کردم

پشیمانم که عمری طاعت نفس و هوا کردم
نمیپرسد کسی از من که نادانی چرا کردم

خدا پیوسته با من بود و در هر حال اما من
چرا رو از خدا گردانده رو بر ناخدا کردم

بدفع هر بلا باید طناب حق گرفت،اما
بلا گردان خود را ترک و خو با هر بلا کردم

بباید عاقل از بهر بلای خود کند کوشش
چه بی پروا بخود با دستهای خود جفا کردم

حیا از بهر من سرمایه ای جاوید بود اما
خدا را بندگی با چشمهائی بیحیا کردم

نکردم خوبی اما هر چه کردم با همه مردم
چو زاهد با لباس زهد با کید و ریا کردم

به اذعان خطای خود بود پیوسته گفتارم
خداوندا خطا کردم،خداوندا خطا کردم