اُنس با دنیا، ریشه تعلّق قلبی به دنیا

اگر انسان با هر شیئی اُنس پیدا کند، به آن تعلّق قلبی پیدا می‎کند

و هر چه اُنس بیشتر شود، تعلّق شدّت پیدا می‎کند.

کسانی که ‎ با دنیا اُنس دارند، تعلّقات قلبی‎شان نسبت به دنیا شدید است؛

لذا هنگام عبور از این نشئه به نشئه دیگر سختی‏های بسیاری را تحمّل می‏کنند.

اگر انسان این آثار سوء را در نظر بگیرد، در درون خود از دنیا جدا شده

و به کفاف و آن‏چه که دارد اکتفا کرده و از آن لذّت می‏برد.

آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی