خطرات بت نفس و خوی خودپرستی
شنبه, ۲ شهریور ۱۳۹۲، ۱۲:۴۳ ب.ظ
« یک عمر به خیال خودمان مجاهده می کنیم؛ و از حلال و حرام زندگیمان می زنیم،
اما آخر الامر هر جا که می نشینم، می گوییم که « من» این کار را کردم،
« من» این صفت را کشتم، « من» این عمل بد را کنار گذاشتم.
چهل سال، همه بت ها را می شکنیم،
اما غافلیم از این که عاقبت، تبر را بر دوش بت بزرگ « من» گذاشته ایم؛
و هنوز هم نفهمیدیم که همه این کارها، برای آن است که خودمان را از ما بگیرند.
آن زمانی که « من» از آدمی جدا شد، جان ها خلاصی می یابد؛
و آنوقت است که می شود نفس تازه ای کشید.»
کربلایی احمد تهرانی (ره)
