مگـــَر چند بار، نیمه ی شعبان می آید

دانه ی های فیروزه ای تسبیــ ح

از دلتنگی افســ ــار گسیخته اند

شوق میخواهد صد دانه ی عاشق  ِ ذاکر را دور  ِ نخی تازه جمع کرد

دل میخواهد دوباره با آن ذکر گفت: [اللّهم صل علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم]

آقای من؛دل ، شوق ، عشق در گروی ِ گوشه ی چَشم شماست.

از این لحظه،دور تمام ِ ثانیه ها میگردم

دنیایم را چراغانی میکنم،تسبیحم را نخ

مگـــَر چند بار، نیمه ی شعبان می آید

و عشق متولد میشود؟!

[اللّهم عجّل لولیک الفرج]

(تولدت مبارک ای همه هستی ِ عالم ِ امکان)