رفیق دائمی

در احوالات آن مرد عظیم­الشّأن و الهی، آیت­الله حاج شیخ جعفر شوشتری(اعلی اللّه مقامه الشّریف) آمده است

 که شبی بالای منبر فرمودند: مردم!

 امروز می­خواهم راجع به رفیقی که شب و روز، در خواب و بیداری، همیشه و هر لحظه با ماست سخن بگویم فرمودند:

مردم! آن رفیق دائمی ما همسر یا فرزندمان نیست. آن رفیق دائمی ما همکار و هم­شغل و هم­درس ما نیست.

آن رفیق ما نفس ما است که شب و روز، در خواب و بیداری با ماست.

آن­قدر با او رفیق شده­ایم که یادمان رفته است که نباید با او رفاقت کنیم بلکه باید مسلّط به او شویم.

« آیت الله قهری »

جان خود را با گناه مرنجان

مردی از ابوذر نصیحتی طلبید

 ایشان نوشت به عزیز ترین دوستت ستم نکن .

 بعد از مدتی آن مرد ابوذر را دید و اعتراض کرد که این نصیحت خیلی بدیهی و معلوم است .

 ایشان فرمود منظورم از عزیزترین فرد خود تو به خودت هستی .

 جان خود را با گناه مرنجان چرا که هر گناهی فشاری به جان وارد می کند .

 آری یا ایها الذین آمنوا علیکم انفسکم .

باید استاد کبر و غرورت را خالی کند

اگر درس بخوانی و استاد اخلاق نداشته باشی، بر فرض آیة‌الله هم بشوی نَفْس تو هم، آیة‌الله می‌شود

 آن‌وقت بیچاره می‌شود.

همان‌طور که به دکتر می‌روی و دستور رژیم غذایی می‌گیری باید پیش استاد بروی و دستور اخلاق بگیری،

باید استاد باشد که نزد او بروی که باد کبر و غرور تو را خالی کند.

" آیت الله مجتهدی تهرانی"