مشهور است که امیر مومنان(ع) شبی وارد بیت المال شد و چگونگی تقسیم اموال
را می نوشت که طلحه و زبیر
نزد ایشان رسیدند. به محض ورود آنها امام چراغی که در برابرش بود خاموش کرد و دستورداد تا چراغی دیگر از
خانه اش آوردند!
آنان که از این برخورد امام شگفت زده شده بودند، سبب آن را پرسیدند. امام(ع) پاسخ داد:
کان زیته من بیت المال، و لاینبغی ان نصاحبکم فی ضوئه؛
روغن آن چراغ، از بیت المال بود؛ از این رو سزاوار نیست که با شما در روشنایی اش هم نشینی کنیم!
نزد ایشان رسیدند. به محض ورود آنها امام چراغی که در برابرش بود خاموش کرد و دستورداد تا چراغی دیگر از
خانه اش آوردند!
آنان که از این برخورد امام شگفت زده شده بودند، سبب آن را پرسیدند. امام(ع) پاسخ داد:
کان زیته من بیت المال، و لاینبغی ان نصاحبکم فی ضوئه؛
روغن آن چراغ، از بیت المال بود؛ از این رو سزاوار نیست که با شما در روشنایی اش هم نشینی کنیم!
