مانند گل

 گل را به هر رنگی می‌توان در آورد،

 به شرط آن که با ساقه چیده شود

 و پس از تشنگی کامل آن را در ظرف آبرنگ فرو کنیم،

 اینجاست که آبرنگ را به خود جذب کرده و به همان رنگ در می‌آید.

قرآن نیز ظرف آبرنگ است.

 هم آب است چون مایه حیات است و هم رنگ است چون رنگ خدایی است.

«وَ مَنْ اَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَهً»

و از رنگ خدا زیباتر چیست؟

و ما هم وقتی می‌توانیم آیات این کتاب را با تمام وجود هضم و جذب کنیم

که تشنه باشیم. یعنی خود را با آب‌های آلوده و گل‌آلودِ دیگر سیراب نکرده باشیم.

همان طور که اگر ساقه گل را که سیراب باشد در ظرف آب زمزم هم فرو کنی،

 نه تنها قطره‌ای نمی‌نوشد بلکه در همان آب می‌پوسد.

«استاد رنجبر»