خیلی عجیب است، شخصی به آمیرزا جواد آقای ملکی تبریزی(اعلی الله مقامه الشّریف) عرضه داشت: به یک گناه عظیمی مبتلا هستم، چه کنم؟ آقا نسخهای دادند. رفت، انجام داد، آمد به آقا گفت: آقا! چطور این نسخه شما کاری نبود؟ آقا یک نگاهی کرد، فرمود: چرا در منزل فحاشی می کنی؟ داد می زنی و بعد با تشر می گویی ضعیفه! ضعیف من و تو هستیم که نمی توانیم نفس امّاره خودمان را کنترل کنیم. اگر کسی در الفاظ معمولی مراقبه و مواظبت نداشته باشد، کارش به جایی میرسد که یک روز تهمت میزند – این هشدار به من و شماست-
مرحوم حاج آقای حلوایی(اعلی اللّه مقامه الشّریف)فرمودند:
