خسته بود از همه ی آینه ها

کوری آمد وسط صحن تو، بینا برگشت
یک زن ویلچری، روی دوتا پا برگشت

کافرى تا به ضریح تو نگاهش افتاد.
سجده ای کرد سپس شیعه ی مولا برگشت

خسته بود از همه ی آینه ها...تا اینکه
زشت آمد،متحول شد وزیبا برگشت 

آنکه در صحن به دنبال شفا امده بود
با نگاهی به ضریح تو مسیحا برگشت

زائری گفت چرا اشک ندارم آقا
نگهش کردی و با دیده ی دریا برگشت

یک جوان حاجتش این بود: که زن میخواهم
رفت...تا اینکه شبی پیش تو بابا برگشت

به گمانم که به طور تو مشرف شده بود
آنکه با معجزه و با ید بیضا برگشت

صبح درقامت یک مردگدا،رفت حرم
ظهر نزدیک اذان بود که "آقا"برگشت

جبرئیل آمده بود ازوسط عرش حرم
دوسه تا فرش تکان داد و به بالا برگشت

نفس خادمتان خورد به آن نصرانی
در حرم شیعه شد، از مذهب ترسا برگشت...

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا روحی

امام رضا و مهمان

برای امام رضا ـ علیه السلام- میهمانی آمد.

حضرت ، نزد میهمان بود و پاسی از شب را به گفتگو نشستند.

نور چراغ ، کم سو شد. میهمان، بلند شد تا نور چراغ را بیشتر کند؛

 امام رضا (ع) خودشان این کار را انجام دادند و فرمودند:

ما قومی هستیم که میهمانان خویش را به خدمت نمی گماریم.

 

 کافی / ج6 / ص 283