آیت الله بهجت (ره) یک تعبیری را راجع به آیت الله ملّاحسینقلی همدانی(ره) بیان میکردند.
ایشان میفرمودند: آن عارف بالله، ملّاحسینقلی همدانی(ره) میفرمودند:
خدایا! اگر بناست لقمه ای را بخورم ( توجّه! لقمه، نه طعام )که در آن لقمه،
یاد تو از دل من کمرنگ شود (نه این که از بین برود ) آن لقمه را تو خود بر من حرام کن.
لذا میفرمودند: به جایی رسیده بود که ایشان به اندازه خیلی کم غذا میخوردند.
