عارف فرزانه حضرت حجت الاسلام و المسلمین
استاد شیخ علی آقای فروغی...
سیزده سالی را در محضر عارف باالله حضرت ایت الله مرحوم سعادت پرور پهلوانی تهرانی، بهره برده اند؛
چنانچه مرحوم پهلوانی فرموده:فروغی دیر آمد اما زود رسید..
همچنین از نفس گرم مرحوم میرزا اسماعیل دولابی(ره) بی بهره نبوده اند.
دروس اخلاق ایشان پر از جذبه و شکوه و معنویت است
هنگامه سخن وقتی حرف به خدا می رسد،مستمع را بااشک و اه و نَفسِ حق، به آتش می کشد...
ایمان و عشق خدا در دل مؤمن
به کمال نمى رسد مگر آنجایى که باکش نباشد
که چه کسى دنیا را خورد.
دلى که از عشق هاى دیگر پر است و هزار رنج دارد از
عشق خدا سرشار نمى شود.
کوزه به اندازه اى که از هوا خالى شده از آب پر مى شود
مغرور نباش که در کنار فراتى و در میان آب. کوزه ى
واژگون در میان آب از آب خالى است.
هوایش مانع سرشارى و لبریزى است. باید از هوا
خالى شود که آن وقت پر مى شود
یاد خدا موجب فراموشی د نیا می شود.
ان شاء الله خداوند در امور عالم طبیعت هم طوری با دوستان مدارا کند
که فشار سختی ها و کاستی ها هم موجب یاد دنیا نشود .
فراموشی چیز خوبی است ، و الاّ خدا آن را ایجاد نمی کرد؛ منتها جایی دارد و جای آن دنیاست.
ارزش اختیار ما به این است که با اختیار خود؛
خود را تسلیم خدا و اولیاء ش کنیم ...
ما مثل بچه ای هستیم که پدرش دست او را گرفته است
تا به جایی ببرد و در طول مسیر از بازاری عبور می کنند.
بچه شیفته ویترین مغازه ها می شود و دست پدر را رها می کند
و در بازار گم می شود. وقتی هم متوجه می شود که دیگر پدر را نمی بیند،
گمان می کند پدرش گم شده است؛ در حالی که در واقع خودش گم شده است.
انبیاء و اولیاء، پدران خلقند و دست خلائق را می گیرند تا آنها را به سلامت از بازار دنیا عبور دهند.
غالب خلائق، شیفته متاع های دنیا شده اند.
امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) هم گم و غائب نشده است؛ ما گم و محجوب گشته ایم.
لبت را کنترل کن. ولو به تو سخت می گذرد، گله و شکوه نکن و از خدا خوبی بگو.
حتّی به دروغ از خدا تعریف کن و این کار را ادامه بده
تا کم کم بر تو معلوم شود که به راست ی خدا خوب خدایی است
و آن وقت هم که به خیال خودت به دروغ از خدا تعریف می کردی،
فی الواقع راست می گفتی و خدا خوب خدایی بود.
تا قامت حجت خدا را نیبنی قیامت شناس نخواهی شد و از قیامت سر در نمی آوری.
حتی یک روز قبل از قیامت هم شده باید قامت حجت خدا را ببینی
قیامت قامت و قامت قیامت/ قیامت می کند آن قد و قامت
موذن گر ببیند قامتت را / به قد قامت بماند تا قیامت
ظاهرا می گوییم آقا می آید ولی در حقیقت ما به خدمت آقا می رویم.
ما به پشت دیوار دنیا رفتیم و گم شدیم باید از پشت دیوار دنیا بیرون بیاییم
تا ببینیم که حضرت از همان ابتدا حاضر بوده است.
هر مصنوعی صانعش را نشان میدهد.
به هر چیزی نگاه کنی، سازندهی آن را یاد می‌کنی.
قالی را میبینی، میگویی عجب قالیبافی داشته است.
ساختمان را میبینی، میگویی عجب معماری داشته است.
خودت را چه؟ اگر خودت را هم جلوی آیینه نگاه کنی، یاد خدا میافتی.
مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّهُ یعنی هر کس نفس خودش را نگاه کند، خدا را دیده است.
وقتی یاد خدا افتاد، خدایی میشود؛
گوشت و پوستش هم صدا میزنند لا اله الاّ الله، ذاتش میگوید لا الهَ الاّ الله.
از دنیا نگو، از خلق نگو ، از خودت هم نگو، از خدا بگو.
چند وقت که از تنها از خدا بگویی اگر غیر از او چیزی هم وجود داشته باشد
از یادت می‌رود و غیر او را فراموش می‌کنی.
